Yüzünü Dağlar Örtsün Benden ırak

altını çizdiğim cümleler gibisin
ürküyorum söylemekten seni
tekrarıma dolanıyorsun inadına
inadına arsız bakışlar salıyorsun üstüme

sen git geçerken uğrama parkıma
bu gönül hancı değil varacağın
uzaklar beklesin seni
yüzünü dağlar örtsün benden ırak

ayrılık değil senin yokluğun
zaten gölgeme benzerdin tutamadığım
buz keserdi varlığın da avuçlarım
karanlığa benzerdin /sendi korkularım

adını unuttu şakaklarım
yoksun artık ağrılarında başımın
bilmem,ki
fırtına sonrasımıyım ahımda
gittin,ya .olmaz artık sana bedduam

kahretsin büyürek zamana benzer
sarar yarasını.
olsun vurduğun hançeri gömdüm
toprağa.
bir taşa yazdım seni ve bir gül ektim
yanı başına dikenli...............

//seni usulca sildim hayatımdan
sen gibi değildim//hoşça kal