Yüzünün Grisinden Tanırım Seni

Yüzünün grisinden tanırım seni
Sesinin mavisinden,yıldızmışçasına
Şu gökyüzünden sarkan şarap vagonlarını
Ve bir de yerin (s)en derin tabakasından
Gölgene fışkıran atlıkarıncaları severim
Delicesine,çocukçasına...

Yüzünün grisinden tanırım seni
İmece usûlü bir denizde kaybolan aksinden
Islak adımlarla geçerim ensesinden yeşilin
Sokaklarda gölgelerini avlarım sabah y/eliyle
Aklımda ayaklanan ağaç gövdelerine inat
Daha bir severim sonsuz şiirlerini
Kuşların,yağmurların ve kırmızı rüzgârların

Yüzünün grisinden tanırım seni
Sıcak iklimlerde bükülüp duran belinden
Tinden geçen bir şarkıyla fısıldarım ismini
İsmin ki içinden mavi geçer
Dokunsam ölümsüzleşecekmişim gibi



...