Zafer İnsanındı
Tetik düşmüştü,
Kurşun adamı vuruncaya kadar,
Dünya'da yüzlerce insan ölmüştü...
Adam hayata küsmüştü;
Tek düşüncesi intihar.
Gökdelenin tepesine çıkmıştı,
Atlıyacaktı,
Şeytanı sevindirip,rahatlayacaktı...
Çocuklarını,karısını düşündü,
Geri döndü,
Şeytanın umutlarıda o anda söndü...
Zafer insanındı.
yine güzel ir şiir yüreğine sağlık abim
👍👍👍👍👍
Yorumsuz kalmayı tercih ederim bu şiir için. Susmalı ve dikkatlice okumalı.
Tebriklerimi bıraktım sayfanıza. Devamı dileğiyle.
bu çağ intiharı kutsatır adama! ama güçlünündür vazgeçiş! savaşmalı! savaşmalı! savaşmalı!
saygılar!
Bir takım uğurda yaşamak adına, güzel bir şiir kutlarım.