Zaman

Küçükken,
Bilmezdim zamanı su gibi,
Akıp gittiğini.
Azgın sel olup,
Ne varsa alıp götürdüğünü.

Acımasızca sürüp gidiyor,
Makûs talihlerin acı oyunu
Tiyatro sahnesi kocaman boşluk
Perdeyi istediğince açıp kapatan
Ve her rolde ve esas oğlan;
Zaman, zaman

Dersin ki;
'Acılıyım, yüreğim yaralı, gözümde hicran'
İlaç ol, olabildiğince hızlan!
Saat üstünde oynar, karaman oyununu.
Sabitlenir akrep
Felç olur yelkovan.

Durdurmak istersin, mutluluk anlarında
Koşturur ki inadına, hızı el aman!
Oyun içinde oyun, alavere dalavere
İnsan figüran;
Beller iki büklüm
Yüzlerde kırışıklık, saçlarsa aklar
Çöker ruhlar, bedenler aksar...

Ah, zaman;
Yaşamı doğuran dost
Öldüren düşman!

15 Ekim 2011
KONYA