Zaman Çarpması

Göçebe tanrıların muamma zamanı
Çağın ötesine geçti.
Milat öncesi zulümler silindi, kuyulardan.
Çıldırmış takvimlerden iskan edildi, yalnızlıklar.


Vahim sözler diyarlardan süpürüldü.


Sonsuzluk; dev aynalı esrar odalarında
Rezil sayfalara çarptı.
Tutuştu ağızlar, çıplak yalanlarla.
Firavun ağızlı Nemrutlar afyon tepelerinde yuvarlandı.


Zamana kırmızı bir kurdela ile bağlandı mutluluklar.


Sedef armalı saatler ziyan edildi,
Çivili, yosma eğlencelerde...
Çeperlerinde yıkıldı, küf gölgeli zaman.
İnsan tunç yüzlerde, zıpkınlandı doğuya, batıya.


Lal devlerin kandilleri, sene başında azgınlığa heba edildi.
Zaman köpürdü,
Ve çatladı duvarından...




08.11.09

20 Kasım 2009 51 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (4)
  • 12 yıl önce

    Yalnızca bu şiir için geçerli değil söyleyeceklerim. Nedendir anlamam ama şiire bakınca ikinci yeni ağzı görüveriyoruz. Bir Cemal Süreyya geliyor akla, zaman zaman Karakoç. Fakat söylemeliyim ki ben bu şairlerin şiirlerinde bile bu kadar ağda görmedim. Şiir demek anlaşılmayan şey demekse, şiir imge ve metefor yağmuruysa, şiir bütün kapıları kilitleyip 'hadi bul' demekse evt şiirdir...Lakin bu bence en basiti..ahenk, uyum, ses düzeni kalktıysa şiirden, evet şiir...Nesir de şiir... Gerçekten şiir neydi ya?

  • 14 yıl önce

    Sait Bey,ayrıntılı yorumlamış. Şiir de yorum da usta işi. Katılıyor,kutluyorum.

  • 14 yıl önce

    Godiva 'dan sonra okuduğum ikinci şiir. neden bu şiir beni kendisine çekti. Söyleyiş farklılığı mı içeriği mi şiirselliği mi? sanırım söylediklerimin tümü bu şiiri oluşturan öğeler. şairin iç dünyasında olup bitenleri kestirmek için sezdirisi darolsa da kendimizce bulacağımız yorumunda kendimize aitlikler katabileceğimiz bir şiir. Ybancı ülke işgalleri desem dervişin fikri neyse zikri de odur diyen olabilir ya olsun ben öyle düşündü ilk dizeyi. Gizli alınan kararlar zulümler çağı aşan zulumler, iskanlar ve yalnızlık bütün bu anahtar terimler beni bu düşünceye taşıyor. bütün bunlara karşın insanların zevk ve eğlencede olup bitenler ilgisizliği "Sedef armalı saatler ziyan edildi, Çivili, yosma eğlencelerde... Çeperlerinde yıkıldı, küf gölgeli zaman. İnsan tunç yüzlerde, zıpkınlandı doğuya, batıya." sonra batı ve doğu çelişkisinde insanların batının kavranları özellikle kültürlerinde "Zaman köpürdü, Ve çatladı duvarından..."sözüyle bir sitenden çok öfkenin şiirin içinde eritildiğine tanık oldum. Düşüncesine kimi yerde katılmasam da kimi yerde içimdeki olguları anltıyor diyebilirim. Amagüzel bir şiir. Tebrikler Mustafa Bey.

  • 14 yıl önce

    şiir harika tebrik ederim