Zaman Dursun Bu An'a

Zamana düğümlediğimiz uzun bir masal

telvesinde çakır keyif düşlediğimiz

yüzün yüzüme düşerken her hecede

hep bir yanı eksik kalır sözcüklerin dilinde

suyun yüzünde, göğün evinde, yerin sesinde

bitmesini istemediğimiz isterik bir zaman

o zamana düşsün yelkovan ve akrep

tik tak lamasın hiç bir salise adımlarını

çerçevesiz pencerede resmediyoruz ayı, güneşi

rengin saçlarında demleniyorken yüreğimiz

ellerimiz bahar telaşında, yüreğimiz gül tomurcuğu

teyellenecek onca anı var şimdi göğümüze ilikleyeceğimiz

sayfalarca yaşanmışlık sarmalar tenimizi

biz adanmışlığı kutsanır her hücremizde

yüreğimizin toprağına düşen cemreler filizlenir

cennet kokusunda gülüşün, durdurur bizde zamanı

su gibi sarılırız bize,

bize ait bir dünya,içimiz dışımız bir

sağanak bir ateşin tutkusunda dize gelir

dudak büktüğümüz ne varsa...

çok sonra gelen ve hiç bitmeyecek olan biz

yaşamın ritminden bağımsız,

kendi ritmimizin sesinde nefesimiz

imbatında yakamozlanır serçe yüreğimiz

miski amber kokusunda örtünür gece

uçsuz bucaksız göğe uzanır sarmaşık ellerimiz

dursun zaman, dursun dünya yana, yana bu an'a...

10/03/23