Zaman Ellerine Tutulur Kalır

Geçerken zaman kavisler çizerek yüzümüze,

En zorunu yaşıyorum ayrılıkların.

Yalnızlığımı çoğaltarak bekliyorum en fazla.

Ne yana baksam sanki sen varsın.

El sallıyorsun gökteki yıldızlara,

Ve yıldızlar parlayarak dökülüyor saçlarına.

Bir yağmursun tutulmaya korktuğum,

Uzadıkça sırılsıklam eden bir yağmur.

Bomboştur senin yokluğunda mekânlar

Götürürsün ayrılırken yüreği mide

Benimse payıma hayalin kalır

Açar bana en nadide çiçeklerini

Halesi sarar tüm benliğimi

İçimde yankılanır hazanın rengi

Alıp götürür beni olduğun yere

Ellerine tutulup kalınca zaman

Yanar rüyalarda bütün köprüler

Şair bendenizin o an dili tutulur

Adını koyamaz bu ikirciğin

Hüzün yuvaya dönen bir kuş olur

Nedense?

İçimde.