Zaman Gelir

Zaman gelir güneşle yeniden tanışırsın
Zaman gelir kara bulutlarla savaşmayı öğrenirsin
Zaman gelir her şey yeniden tazelenir
Kendine gelirsin

Hayat...
Kendine gelmeyip
Kendine kahredip
Sevmeyi marifet bilip de ne yapacaksın ki?
Gün gelir en sevdiklerin yabancı olur
Gölgelerini görsen tanıyamazsın
Seslerini duysan kuşların cıvıltısından yabancı gelir
Anıp da
Kendine kalmayıp onlara gidip de ne yapacaksın ki?

Hayat...
Yokluğa karışacağın an gelecekken
Başkalarının varlığının yokluğu uğruna
Ölmek sana yakışır mı ki?
Gün gelir anlarsın
Kendini kaybetmenin acısıdır bu
Yoksa insan kendine çıkan yolu bildikçe
Unutacağı durakları da tanır, bilir
Kendini bilseydin
Gitmen gereken zamanı da bilirdin


Zaman gelir
Ben sana toy kalırım
Sen bana eksik...
Günü geldiğinde azaltmanın eskiten çaresizliğini de öğrenirim
Her gün daha az severek seni...