Zaman Kapar İnsanı

Zaman satar insanı
Öylesine, sorgusuz sualsiz
Bazen bıçağın kemiğe dayandığı an
Bazen sonsuz huzurun sorgulandığı zaman
İşte öylesine, fütursuzca

Zaman atar insanı
Derin kuyularda hiçsindir artık
Çıkamaz gözyaşların doruğa
Ve bulutlara özlemin vardır
İşte öylesine, vakitsiz

Zaman kandırır insanı
Kırk beşinde bile yirmi beşsindir daima
Çıkamazsın merdivenleri ağır ağır
Kırılıverir basamak
İşte öylesine, apansız

Zaman kapar insanı
Aşksız, kolsuz kanatsız
Bazen Ferhat'ın gözlerinde
Bazen Şirin'in ellerinde
Yapışıverir kansız
İşte öylesine, zamansız.