Zaman Meftunu

' Ölümsüz olan zaman içinde bir rüyaydı belki de...'


Öyle tatlı bir gülüşü vardı ki !
Ömrümce , aklıma geldiği her an öldüm öldüm dirildim...

Öyle masum bir hali vardı ki !
Savruldum da, zaman mekan meftunu yok oldu kendime gelemedim...

Gözlerini kapattın da uyku düştü ya sinene...
Ben dünya üzerine sığamadım !

Sen uyu...
Gözlerine meftun olduğum...
Dua bilip adına sokulduğum.

Uyu ...
ama hayal bilme beni...
Gelip geçme ömrümden...

Hancı değilim !
Sende sev ki, daha çok seveyim seni ben...