Zamana Sığmayan Umut
son kez güneşi soyunup gözlerinden
bir yıl daha kopardı zamanın eteğinden
yaşlı yorgun kambur gövdesiyle
kurt yemiş kütük gibi devrilirdi tükenmişliğe
ve yüzüne kapanırdı kapılar
istemsiz düşerdi
tarihin küf kokan mahzenine
üzülmezdik üstelik
törensiz gönderirken eski yılı
güle oynaya çiçekli kundak biçerdik
portakal kokularıyla gelirdi yeni yıl
kar gülüşlü öperdi gözlerimizden
sobanın kızaran yüzünde kestane közlerdi annem
ateşe düşmüş orman gibi yanarken tenimiz
yemyeşil orman büyütürdük içimizde
salkım saçak umut yağardı dallarımızdan
tombaladan çıkardı çocuksu sevinçlerimiz
dilimizde eriyen
bir tas pekmeze bandırılmış kar gibiydi
ertelenen düşlerimiz
bakışlarımızı saplarken beyazcama
biraz da zeki müren dinlemekti yeni yıl
hüzzam bir şarkının büyülü tınısıydı belki
belki de belden kıvrak dansöz nağmeleri
siyah beyaz masallar dökülürdü gecelerimize
bilmem kaçıncı hükümetin sözcüleri
yeniden yama yapıp utanmayan vaatleri
örterlerdi kapanmayan yaraların üstüne
baruta bulanmış tuz basmaktı çaresizliğimiz
kurşun damıtan güvercin kanatlarına
bitmeyen kanlı savaşlar taşınırdı buzullar ülkesinden
binlerce umut ağacının ışıltılı gölgesine
noel baba'nın kırmızı çuvalından
katmerli acılar düşerdi çocukların göğsüne
akçeli haberlere katıktı gözyaşları
son dakikalarla yarışırdı canlı yayınlar
salyalı dillerde zafer taşınırdı
gülen ayvalar ülkesine
yine sancılı çığlıklara saplanıyor adımlarımız
biz
biz oluyoruz korunaksız sığınağımızda
zaman
kendine zamansız gömüyor bedenlerimizi
giz oluyoruz karanlığın korkulu gözlerine
oysa
barışa ne kadar da susamıştı kar çiçekleri
01 Ocak 2010
Yaşam ve yaşanmışlığın köşebaşlarını oluşturur yıllar. Öyle ki gideni uğurlamayışımız, sanırım vefasızlığımızın olduğu kadar umutlarımıza da sıkı sarılışımızın göstergesidir. "üzülmezdik üstelik törensiz gönderirken eski yılı güle oynaya çiçekli kundak biçerdik portakal kokularıyla gelirdi yeni yıl kar gülüşlü öperdi gözlerimizden" Şair, bu dizeleriyle betimlerken vefa ve umuda dair duygularını; "biraz da zeki müren dinlemekti yeni yıl" dizesiyle zirveye taşıyor geçmişe özlemini.
Yaşama ve yaşama dair olgulara duyarlı olmalıdır ve şiirin gizleriyle buluşturabilmelidir okurunu şair. Şiir, düşünebilmelidir ki okuyanını da düşündürebilsin. "yine sancılı çığlıklara saplanıyor adımlarımız biz biz oluyoruz korunaksız sığınağımızda zaman kendine zamansız gömüyor bedenlerimizi giz oluyoruz karanlığın korkulu gözlerine
oysa barışa ne kadar da susamıştı kar çiçekleri"
Umutsuzluğun içine ustaca gizlenen umudu görebiliyoruz finalinde şiirin.
Duygularını ustaca biçimlendiren değerli kalemi kutluyorum.
yorumsuzca tebrikler😭 oysa barışa susamışlık varken ençok barışın zor olduğu bilnen bir gerçek olması açısında önem azr eder. ki tarihsel olarakta bariş zor bir o kadar güçllüğü yüceliği şiirinizle bunu anlatmanız ço çok önemli kalemini kutluyorum👧sevgilerle👧
ben de diyorum ki bu yıldızlar bu günlerde
nereye kayboluyor.
oysa yine şairemin sayfasın da toplanmışlar.
tebrikler nuriye yıldızların daim olsun.
bir demet gül bıraktım yıldızlı dizelerin şairesine 👍
hak ettiği yeri bulunca insanın tebrikten öteye bir diyaceği kalmıyor.tebrikler...
Harkulade gönülden kutlarım günün seçkisini ve şairimi..👍