Zamanla Unutulmuyor

Bir Kapı açılır zamanın içinden,
Dostlarla konuşurken hatırlanınca sen;
Bir kapı, dönmek mümkün olsa da
Kavuşabilsek bir daha ayrılmadan, yeniden....

Pazar akşamlarının sancısı sanki
Bir miras gibi sensizlikten...
Yaşayacağım sensiz, yaşamaksa
Bir şey gelmiyor elden...


Sende yaşadım devrimleri
Senle büyüdüm, ilkleri tattım senden
Gündüz hırpalasan da biraz
Huzur doluydu inan her gecen

Doyumsuz güzelliğini yazabilsem destan olurdun,
Ne yazık ki kifayet yok kelimelerden
Bir hayalin kaldı elimde,
Yüzdürürüm ben de gökte , aratınca seni gelen.

Keşke demek saçma, lakin
Keşke Bitmeseydi birliktelik bu kadar erken,
Sen de görebilseydin, herşeyi yazık....
Sende doğup başkasında büyüyen

Bir kapı açılır zamanın içinden,
Bir kapı, Özlenince sen
Bir yanım sende kaldı,
Ben de bir parça aldım senden...

Sende yaşadıklarım, hep içimden geçen
Zamanın sağır vakitlerinde
Bilirsin Uyumak çok zor bazen,
Dertleşmeye çalıştım senle Ben de...

Yarından umutluyum, daha güzeli gelir belki Senden
Lakin Senin gibisi bir daha gelmez,
Mümkün değil unutamam seni yaşadıkça ben
Hep Seveceğim seni yirminci yüzyıl......


İstanbul 30.07.17