Zamansız Açan Bir Menekşe

Hep böyle zamansız yaşarım ben sevdayı,
Yüreğimdeki aşk kıvılcımlarını !!
Baharı yaşamak isterken kış olur yüreğim
Tam yeşermeyi beklerken Aşk tomurcuklarım
Neden solar avuçlarımda ansızın ,neden?
Yüreğimde kalır öylece aşklarım
Tam aşkımı yaşamak isterken doludizgin
Bir umutsuzluk alır götürür duygularımı
Neden apansız ölüm çalar kapımı sessizce
Daha yaşanacak çok şey varken neden
Bir sevda bilmecesi sarar ruhumu, bedenimi
Şimdi hangi uçurum kurtaracak beni
yanlızlığımdan...
Hangi karanlık saracak beni kollarına,
Hangi sokak duyacak sessiz çığlıklarımı
acımı,yaramı,yüreğimdekileri,
Geceler kör kaldırımlarla anlaşıp unutucak sırlarımı
Sevişen yaramaz çocuklara baka kaldı gözlerim
Mazide seni andım yüreğim sızladı derinden
Zamanı gelmeden açan bir menekşe gibiyim
Ellerin bahçesinde açmadan sönüverdi yüreğim