Z/amansız Gelen Ayrılık

-yaşadım sevgiyi mutluluk saçan devrinde
y/aklaştı kara sevda gözbebeklerinle bizzat içime-

sokaklara yağan yağmur gibiydik senle ben
açtıkça biriken avuçlarda
yada
martılara atılan birkaç yudum susam
geçtikçe denizin en güzel limanlarından

aklımın orduları dağıldı dört bir yana
kucak açtıkça kayboldu körpecik yalanlar yanında
yüreğimin senfonisi ç/alındı özgün diyarında

emretti yalnızlığım kumandanıyken yüreğimin
'gitme' dedi bir ses yankısıyla uyandıran derinlikleri

-sarstı uykusunda karabasan çöktü yatağına
dört duvar arasında gölgeleriyle konuşurken rüyada-

kimdi bu, neydi
peronlarda bekleyen yolcu misali
erken gelse gidecek geç kalsa bekleyecek
ama er yada geç elbet gidecek
sözlerimin sonuna nokta koyarken dilim
buldu garip silüetli yabancıyı gözlerinde
geçerken uğrayacakmış bir gün
z/amansız gelen ayrılık bize de...