Zambak

Benim adım zambak
Hiç bir yer bilmem,
Büyüdüğüm yer güya,
sulaktı,hiç kimse yoktu benden başka
Ben yinede büyüdüm
Birilerini gördüm benim gibi.
Yinede büyüdüm yani.
Tutunarak aşk'a

Bilmezdim,kara,bu kadar derin,
doğmadan önce.
Ben doğmadanda vardım,
Biraz kederli,sessiz,derince.
Doğmadanda burdaydım,
Bu bataklığın içinde
Ben hiç yaşamadım,
Billur,öyle keyfince.

Alıştım zamanla çamura bile.
Çamur ben oldum,ben çamur
uzaklarda..ormanlar dertlendi bana.
Ya olmasaydı sevmek!
Tutunmasaydım aşk'a
Kimin bağrı çalınırdı benden başka?

Ben zambak.
O kadar sevmeseydim,olmazdım da.
İliklerime kadar işlerdi yasak.
Şimdi,saplanmıştı çamura,
Boy atmış başak
Ama sevmeseydim tutunmazdım da.
Cehennemim olurdu batak.
Fakat oydu zaten.
Ben yinede ölüyüm
Alıştım yaşamaya
Zira,adım zambak!

2012/bahar/izmir
Mavirüya

05 Mayıs 2012 10 şiiri var.
Yorumlar (1)
  • 13 yıl önce

    etkileyici bir şiirdi..tebrikler👍