Zaten Ölüyüm Yaşamıyorum
Sanki gözlerime sürme çekmişler
Senden başkasını göremiyorum
Tutup beni sana köle etmişler
Terk edip buradan gidemiyorum
İnsani değerler kara borsada
Vareste bırakma bu duruşmada
Tatlı dillerinde zehir aksada
İçmeye bir türlü doyamıyorum
Bulut olup başında duramıyorum
Yağmur olup sana yağamıyıorum
Kasırga misali gölüm coşarken
Meltem olup sana esemiyorum
Âmâ insanım ben göremiyorum
Çok iz bırakmışsın silemiyorum
Baykuşlar tünemiş gönül bağına
Yer kalmamış bana konamıyorum
Cenderede durur bu tatlı canım
Ölmek istiyorum ölemiyorum
Alıp götürsünler dar ağacına
Zaten ölüyüm yaşamıyorum
26.102012
merhaba Veysel kardeşim,
bu şiirde biraz daha farklı betimlemeler (her dizede başka bir yaşama alanına ait imgeler) kullanılmış; çeşnisi fazlaca. ancak şiirleriniz, akıcılıktan ödün vermiyor.
dize sonlarındaki tümce yüklemi görevi yapan eylem sözcüklerinin aşırı yinelenmesi, zihinde asonansın olumsuz yanını sergileyecektir.
nicelerine, selamla.
yüreginize saglık veysel hocam
👍👍👍👍 Kıymetil gönül Dostum Veysel Bey, O güzel yüreğinizi ve bayramınızı kutluyorum... Kalbi selam ve saygılarımlasınız her daim...
yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun İyi bayramlar diliyorum
huzun yuklu mukemmel 👍 bir eser tebrikler sair👍😙