Zaten Tuaftı Bakman

güvercin teri kokuyor tenin
ıslak mavi
yalnız odalarda

duvarlara zor vidalanıyor kalbin
patlıyor dübeller

gökyüzün
ve en sevdiğin içinde
burgu burgu
yüzülüyor yüzün

konuyor bir avuç buğdaya
sesleniyor açlığa
sürünüyor hüznün