Zayi Oldu

Ben bu aşkın önünde el pençe divana durdum,
Bu sevgiye olan aşktan meşklerde zai oldu,
Bu aşkın yoluna çıkılırdı her vakit,
Yanlış yola çıkıldı günlerde zai oldu.

Sevgi sevenin gülüdür, açtığı günden beri,
Dikeni canı yaktı, gül-şeni zai oldu,
Bülbüller çekilip gitti, gün doğar kargalara,
Yurtsuz kaldı kartallar,şahinler zai oldu.

Vicdanlar Kafdağı'nın arkasına saklandı,
Eğriye doğru dendi, emekler zai oldu.
Sadık bir köle gibi hep koşmuştuk ardındasn,
Sayılı günler bitti, bu ömür zai oldu.

Kararmış kalplerden medet umduk hep durduk,
Nuru dünyayı aydınlatan bir gönül zail oldu.
Karanlığa alıştı görmeyen bu gözlerde,
Gündüz parlayan güneş gece ay zai oldu.

Tenha olan yerlerde göz yaşı akar oldu,
Islanan yanaklar la kiprikler zai oldu.
Zalime imdat dedik, Soysuza fırsat verdik,
Ümitlerle beklenen o zaman zai oldu.

Gece hep görülen, hemde hayra yorulan,
Bin dua ile yazılan o fermen zai oldu.
Dilden dile sevginin hep türküsü dolaşan,
Kainatı inleten o nida zai oldu.

Sevgi katar içine her yaraya sürerdik,
Şimdi adın unuttuk o dermen zai oldu.
Sevgi çiçekleri kış yaz demez açardı,
Zalim bir rüzğar esti bahceler zai oldu.

Sevgi asıl olmadan kopardılar gülleri,
Bu gül bahçesindeki bahcivan zai oldu.
Nice şair şaire eserler yazdı geçti,
Kıymeti bilinmeyen her yazı zai oldu.

Muammer ; şiir aşkına geceye sevdalanma,
Boş yere ağlayıp sen boşa gönülbağlama,
Gerçekleri gör'sen gayri kadertine boyun bük,
Dönen devran içinde her seven zai oldu.


06 Temmuz 2012

Yoksulluğu anladık da sevmek neden kıt kanaat? Yoksa yürekler mi yoksul, kimler biçmiş aşka fiyat?