Zayiat

Hep susmayı yeğledim canı üzecekse dil
Hecelemedim bile konuşmayı bilmezken
Sûr sesiyle irkildim zannettim ki İsrafil
Kıyamet koptu sandım hiç akıla gelmezken

Anladım ki bir değil insan denen mahlukat
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat




Detayları es geçtim niçinlerde gerildim
Çünküler can sıkıcı, cevap üstüne cevap
Bir de keşkeler var ki, ölüp ölüp dirildim
Acabalar problem, hesap üstüne hesap

Anladım ki bir değil insan denen mahlukat
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat




Yalanları şer bildim gördükçe doğruları
Kınadım yanlışlara meyleden gönülleri
Düzeltmek istedikçe görünen eğrileri
Durduk yerde can sıktı yalan dolu dilleri

Anladım ki bir değil insan denen mahlukat
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat




Biz insan denen canlı doyumsuz bir yaratık
Medeniyet dedikçe yöneliriz bidata
Yine de tatmin olmaz suratımız hep asık
Nedendir bu ihtiras paraya mülkiyete

Anladım ki bir değil insan denen mahlukat
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat




Hadi sıyrıl insanlık mekruh hallerinden çık
Zulmetmek yokken özde nedendir bu tahribat
Sıyrıl ki vuku bulsun akıl almaz insanlık
İcabet et güzele pürneşe olsun hayat

Anladım ki bir değil insan denen mahlukat
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat




_Kardelen_

Zayiat: Zarar-Ziyan
Bid'dat: keşif- icat

31 Temmuz 2012 221 şiiri var.
Beğenenler (5)
Yorumlar (2)
  • 11 yıl önce

    güzel şiirdi tebrik ediyorum Serap hanım.

  • 11 yıl önce

    yine güzel bir şiir..düşündürenve hizaya getiren bir uyarı..