Zaza

Elinde kehribar tesbihi
Yüzünde yılların rivayeti vardı
Gözleri geçen yirmiüç yılı anlatıyordu
Adını bilen yok , namıyla bilinirdi
Gardiyanıyla,mahkumuyla
Zaza derlerdi ona

Avluda heybetli bir adam
Yorgun ve bir başına
Volta atarken öne eğik başı
Korkarlardı , selam bile vermezdiler ona

Yalnız iki kişi vardı
Bir iki kelam edebilirdi onunla
Biri Gardiyan Sait
Diğeri Bozacı Halit

Bir öksürürdü ki ,
Yıkılırdı mapushane duvarları
Onca sene , tüketmişti ciğerlerini

Ölürsem diyordu ölürsem
Tek bir isteğim var diyordu Zaza
Bingöl'e , anam babam yanına
Gömsünler beni memleket toprağına
Ne olur gardaş çok görmesinler bana

Vakit bir ekim sabahı
Sessizliği yırtan bir ses
Zaza diye yankılandı Sinop Cezaevi
Koca adam , yiğit adam
Göçmüştü ebedi dünyaya

Vasiyeti vardı Zaza'nın
Getirdiler doğduğu yere ,
Anasının babasının yanına
İki kürek toprak , ruhuna Fatiha
Ve kapanmıştı Zaza için ayrılan bu dünya