Zembereğin Yayı

oluk oluk şiir akarken gözlerimden
şerha şerha yürek
kipriklerim üzerini örtsün
gözbebeğim

yalazın gideli bu tenden
esmer geçer gecelerim
ısmarlatıp tebessümünü rüzgara
isterim senli geçen günleri

sıladır kapının önünden geçen
endamın

derinlerden bir ah böler şimdi
hayat durur buralarda
zaman hep mi geriye ilerler

cesetler arasına yapışık bedenim
beni
beni benden uyandıran kıpırtılar
o iki yayın altı şimdi
zehir zemberek sensiz saatler geçer
akrep ileri hamle yapar
gelen olanda sen
yüzüm pembeleşir
gözlerden mavilik akıtma
gitme!
Beni hayallerinle bırakma
Yelkovanlı rakamlardan bahsetme
Yüz görümlük anların tadı
Yeri geldiğinde durdururum tüm zamanları