Zencefil Aksanlı Dünyayı Kurtarma Seansları / Son

sen ne bilirsen söyle şimdi ayyuka doğru
kim korkar bu saatten sonra ki; ay kırılmış zaten enikonu
lakin
geri dönüşümsüz bu kırık sefonide yokum artık diyemezsin
sen
evet sen
istediğin dile sığın
ama o bedenini
binlerce cenin günahına zil çalmış o cüsseni
_en bol elbiseler dahil_
hiç bir yalanla giydiremezsin
kulağıma o musalla türküsünü söylemeden
__bana son görevini eda etmeden __
hiç kimseyi sevemezsin...





beyninde uçuşurken zamandan münezzeh okşayışlar
unutma
köpeksiz köy kurtları hep bu vakitler hortlar
tekrarın fazlası inkardır ama bir kere daha bil
hiç pişman değilim
ki;yaşama hakkımı sevmekten yana kullandım
pişman değilim giyindiğim bu zerafetin dikenlerinden
evet
canlı bir sevme yarattım avuçlarımdan
tenime değdirdiğin o parfüm nefesinden
biliyorum elbet
yaradılanı yaradan gibi sevmek
günah ve şirk
ve biliyorum
her canlı mahkûmdur bir gün o bembeyaz gömleğe
sen kurtar kendini Asudem
sevenler alışıktır zaten sahtekâr ölmeye...




hem
üzülme artık ölen güvercinlere
kartallar yaşayacaksa güvercinler feda edilmeli
bir kere sever insan
sen yine bil ki kartallar yüksek uçar
ama unutma
bir hakkı vardır yavru kartalların
ya havada okkalı bir alayiş
ya uçurumdan...

her yükseklik bir tehlikedir mutlaka
her şeyin fazlası zarardır ya
işte sevmenin fazlası da s e v d a
dağ ağlar göl olur
göz ağlar yürek boğulur...
ağlama şimdi
boş yere ıslatma bedenini!
ve
sanma içtiğin su söndürür ciğerlerini...





bak okundu şimdi göğün selâsı
yıldırımlar en kırmızı çerağında şaklatıyor alkışı
ağlıyor da bocalıyor sanma gök yağmurlarını
say ki kubbe en koyu mavi çağında
hadi son bir defa daha...

hadi boğ beni şimdi o mavi gözlerinle
benzime ak küller karışmış beyaz tenimi

korkma
onu takvim arkasına nasihat yazarlar nasılsa
sal o acı zehrini akıt ciğerime, ciğerime
hem morarmış cesedime bir imzan olur
hem de hiç bir iz kalmamış senden geride...



git şimdi
yeni sevdalara akacağım a r t ı k
mayalanıp toprağa gübre niyetine
kokundan her birine aşılayacağım tane tane
belki bir papatya
belki bir orkide...



ve olur da
bir vakit denizin suyuna acıkırsa için
veya kudurursa işte içinde ki güvercinlerin
ya bir papatya yatır koynuna
ya da akbabaları takip et ...






ToprağınSesi