Zerkinde İrin Topladı Ruhum

Gözü aç/ık
Bir martıymış
Denizlerine kaçak ilişkiler sakladığı
Kıyı kentinde
Yalınızca
Simit kırıntısı zaman çalarmış yaşamlardan
Ara sıra

Geldiğinde
Denizsiz kentlere
Adı bahar olurmuş
Öyle söyledi
Yorgun yağmurlar biriktirirmiş
Dinginliğinde yüzüne
Gamzesine hüzünlü şiirler

Masumiyeti
Dil/sizmiş
Dudaklarında

Dizelere aklatırmış kendini

Tesadüfen kesişen yollarımızda ise
Çizgi ötesiymiş düşleri
Geç kalınmışlık adına

İnandım!
İnsan yanımda

Oysa
Onun baharı
Çürüterek bir ömrü
Kan sürüp yediveren umutlara
Gitmekmiş
Yıkıp güven duvarlarını sinsice

Şaşkınım!
Kirletilmişliğinde aşkın onuru

Ve
Şimdi
Nasıl
Temizlerim
Bilmiyorum
Ruhumun kutsalına akıttığı irininden kendimi
Dokuna bilmek için
Yeniden
Riyasız
Mavice bir aşka