Zeytin Karası

Gecenin imansız nöbeti
Gözlerin
Zeytin karası

Bekâretini çalıyor
Şafak sevişmelerinin


Oysa
Batasım vardı güneşle
Bilmem kaç kere batan körfeze

Yıkılıp gidesim
Bir kaç kadehle

Küfelik hayalleri yüklenip
Çökesim vardı
Ölüm gibi
Tenime


Gözlerin
Aydan önce doğdu geceye

Şehir doğuyor zannettim kandilleri söndürüp
Karanlığın üzerine

Güneşin devrim zamanıdır
Diye baktım gökyüzene

Oysa beşiklerde gece mahmurlaştırıyor du
Eli kınalı anne.


Bölündüm yine
Uykum ve ben
Binlerce yitik hücreye

Gecenin imansız nöbeti
Gözlerin
Zeytin karası...