Zibidi Takımı

Biz üç arkadaş,
Aynı köyde yaşayan,
Aynı mahallede büyüyen,
Bir lokma ekmeği üçe bölüşen,
Beraber oynayıp,
Beraber yarışan,
Aynı okula gidip,
Beraber aynı sırada oturan,
Gönlümüzü bir kıza kaptıran,
Kaptırıpta .....birini alan,
Mahallenin zibidi takımı denilen,
İşte üç arkadaş.

Biz üç arkadaş,
Birimiz hasta olsa,
Diğerleride hasta olan,
Okulu hepberaber asan,
Birimize tokat atsa öğretmen,
O öğretmenin bütün camlarını kıran,
Aynı anda savaşıp,
Aynı anda sevdalanan,
Ve asla birbirimizi yarı yolda bırakmayan,
Birbirimize kenetlenmiş,
Derbeder hayat yaşayan,
Mahallenin zibidi takımı,
İşte üç arkadaş.

Biz üç arkadaş,
Artık büyüdük,
Yollarımız birbirimize ırak,
Yüzümüz yüzümüze hasret,
Nefesimiz nefesimize,
Sohbet edemiyor,
Aynı kıza aşık olamıyor,
Öğretmenin camlarını indiremiyor,
Birbirimizle dertleşemiyoruz
Ama şunu iyi biliyoruz,
Ayrı mekanlarda olsakta,
Yüreklerimiz hep aynı,
Sevdalarımız hep aynı,
Mahallenin zibidileri,
İşte üç arkadaşı hala biziz.

19 Mart 2010 399 şiiri var.
Beğenenler (4)
Yorumlar (2)
  • 15 yıl önce

    👍ya çocuklukla yetişkin olmak arasında ki fark 😙 şiirleriniz hayat hikayeniz sanki....

  • 15 yıl önce

    Vefa dolu yürek sesi, özlemi dizelerde gizli.. Çok güzeldi..

    Tebriklerimle...👍