Zifiri Aydınlık

bir sen eksiktin bu gece karanlığın içinde bir de ellerin,
avunurken gecenin elleriyle ben kimsesizken,
seni bekliyordum karanlığın avuçlarında,
bilmiyordun bu karanlık boğarken beni,
sensizliği...
bilmiyordun bu karanlık mevsimi.
kim bilir sevmiştin belki de artık bensizliği..
oysa sen gideli,ben değildim artık,
hiç olmadım ben sensiz hiç olamadım..
karanlığın avuçlarını sardım hep sımsıkı,
bir o kaldı senden bana,bir de sabaha kadar sensiz soluduğum sigara...
ışığa kapıyorum artık gözlerimi,
yalnız susuyorum karanlıkta...
yalnız seni görüyorum bu zifiri aydınlıkta,
yalnız sensizliği...