Zifiri karanlığı

Yaşarken bedenimi yere gömdüm ardından
Zalim felek kemendi taktı bükük boynuma
Dilim lal kalbim kördür aşkı anar mı sandın
Zifiri karanlığı aldım soğuk koynuma

Canım yanıp acıyor mahrum oldum güneşe
Kocaman mekanım dar ıp ıssız oldu köşe
Alınıma yazıldı ellere kaldı neşe
Zifiri karanlığı aldım soğuk koynuma

Sökükler dikiş tutmaz sağlam çıkmadı iplik
Geçmiş geçmişte kaldı kaldım bir deri kemik
Ayrılık azap değil yarama vurma bıçak
Zifiri karanlığı da aldım soğuk koynuma

Dipsiz karanlık dünya ateşinle kavurdun
Diyardan diyarlara külümü savurdun
Vazgeçilmez gibi başımı taşa vurdum
Zifiri karanlığı aldım soğuk koynuma