Zift

Işıksız sokak,
Soğuk asfalt,
Ve karanlık gece, dermansız bir akrep.
Satırlarım diye seviyorum seni
Sen bana kalem de
Çünkü ben seviyorum seni yazmayı.
Pencere kenarında bir yanım üşüyen sokak,
Bir yanım, bir yanım hep sen.
Soğuk asfaltın üzeri uçsuz,
Korkuyor mu geceden ?
Her gece siyah değil ki,
O bileklerinden öptüğüm geceydi, bembeyazdı
Sen de beyazdın, tenin ağustostu
Sen gittiğin vakit aralıktı beyaz,
Siyah oldum.