Zor Bacım

Çektiğin bütün acılar

içimde yara kalacak

Deştikçe hep kanayacak

Ciğerimi yakıp kavuracak

Yetimlerin boynu bükük kalacak

tek tesellim acıların

artık dindi olacak

Dayanması çok zor bacım

Ardında bıraktıklarının

gözünde yaş durmayacak

dilinde kızım anam bacım

ağıtları hiç susmayacak

bir yanımız hep yaralı

ve eksik olacak

bazen ağlayarak

bazende gülerek

ama özlemle anacak

Yokluğun çok zor bacım

Ateş düştüğü yeri

cayır cayır yaktı kavurdu

Zifir karasındanda beter

karalara savurdu

Derdine derman olamadım

yüreğime oturdu

Acın ateşten gömlek gibi bacım

kim derdi bacın seni

musallada yıkayacak

elleriyle kefenlere saracak

Mezarında çiçeklerini sulayacak

Yürekmi dayanır buna

kahırdan duracak

Hasretin çok zor bacım

Biliyorum hayat

bu acıyıda sindirip atacak

aldığımız nefes

bir gün son bulacak

Bizimde yerimiz yanında

bir avuç toprak olacak

bir varmış diyerek başlayıp

bir yokmuş diyerek sonlanacak

geriye acısıyla tatlısıyla sadece yaşanmışlıklar kalacak

Kokunu çok özledim bacım