Zor Zanaat
iki yüzüm var benim
her şeyinizi hoş görse de biri
-ki siz ikrara saysanız da
söz israfından kaçınmaktır
sükutunun asıl sebebi-
yüzsüzlüğünüze ayna tutar diğeri
-ki karanlığımda el yordamı bulasınız diye
saklı niyetlerinizi-
hasılı
şimdilerde
kuyruğuna basılan herkeste
bir çığlık/ bu
empati
-ki patilerim gözlerinde
oymadan onayla bencilliğimi
olsa da asıl meali
eh pek bi matah duruyor
bu üst perdeden söylenişi-
ne diyeyim zor zanaat
sizlerde
tek
tek
bir daha
bir daha kendime bakmak
baktığımdan utanmak
tekrarımdan usanmak
ve her seferinde
karanlığıma sönmüş bir yıldız daha asmak
zor zanaat
bunca kalabalıkta
bu kadar ıssız kalmak...
Şiir çok hoş... Final de çok güzel... "zor zanaat bunca kalabalıkta bu kadar ıssız kalmak..." Ama klabalıkda ıssız kalmak, insan içinde insansızlaşmak, yalnızlaşmak..." kapitalizmin insan oğluna bir 'lütfü' ve şairin sandığı gibi bu mertebeye erişmek hiçte zor bir zanaat değil...
Daha önce bir yerde okumuş gibiyim bu şiiri ama çıkaramadım nerede okuduğumu.O zamanda çok beğenmiştim şimdi de.Kutlarım.
👍👍👍final etkileyiciydi... kalabalık içinde yalnızlık, kendini soyutlamak mı, yoksa soyutlanmış hissetmek mi. insan kendi içinde bile yalnız kalabiliyorken kalabalık içinde yalnızlığı yadırgamıyorum ben. hele de herşeyin sanallaştığı bu dünyada.. kutlarım şairi..
zor zanaat bunca kalabalıkta bu kadar ıssız kalmak... Çağımızın en büyük hastalığı.Kalabalık içinde yanlızlaşmak.İşin bir de diğer boyutu var.Her şeyin olumsuz olduğu ortamdan uzaklaşmak isteği.Şair sanırım ikinci ihtimal üzerinde duruyor.Bunun olumlı ve olumsuz sonuçları da olabilir.Kişi kendi benliğine dönebilir.Bu durumda sıkıntı çekebilir.İşin diğer boyutu kirlenmeden uzaklaşmak.Bu insana yararlı olabilir.Kısaca zor zanaat.Sevgiler.😙😙😙😙😙👍