Zübük

Elimizde var bir zübük a dostlar,
İpliği pazara çıktı çıkacak.
Dilimize ar dır zübük a dostlar,
Repliği bizarı sıktı sıkacak.

Her bir kulun gittiği yer kabirdir,
Zübük sözü halk içinde tabirdir,
Bu tür insan ha ikidir ha birdir,
Yakında kıyamet koptu kopacak.

Kendi çıkarına merdiven dayar,
Böylece her yolu mubahı sayar,
Husumet fikrini ortama yayar,
Hırsından her yeri yaktı yakacak.

Bir gün böyle bir gün öyle söz eder,
Atıp tutar düşmanına göz eder,
Hak hukuku yakıp durur köz eder,
Dostluk mabedini yıktı yıkacak.

Çekme ile bu zübüğün ipini,
Tekme ile lağvetseler tipini,
İbret için kazıtsınlar kipini;
İnciri ocağa dikti dikecek.

İçimizde adam sende diyen çok,
Ter dökmeden yetim hakkı yiyen çok,
Pofpoflayıp bu zübüğü öven çok,
Şimdi tepemize çıktı çıkacak.

Dönekliğin kitabını yazmıştır,
Her tarafı yiye yiye azmıştır,
Doğruların toprağını kazmıştır,
Yokluk çivisini çaktı çakacak.

Üçkâğıt, pırıldak halleri ile
Her daim yapmacık rolleri ile
İkilik yaratan dilleri ile
Kalplere nefreti soktu sokacak.