Zuhur-u Adem

tek başına bırakıldım.
dünyada değil yalnızca
varlıkta yalnız bırakıldım
yağmurlar yağdı sevdim yolum uzundu
ıssız türküleri peşimde bıraktım
peşim sıra ah-u vahlar edildi
izimi sürenler
gittikçe yok oluyor diyecekti

gittikçe yok oluyor diyecekti
izimi sürenler
annem yemeğini ocakta unutmuş bir telaşla sarsılacak
yönümü tarif edecekti;
uçurumu ellerinde taşır
karanlığı bulursanız onu dibinde arayın
hadi durmayın
sözleriniz onu incitmeden bir sigara yakın
böylelikle hem suskunluğu yakalamış
hem gözlerini görmüş olacaksınız

hem gözlerini görmüş olacaksınız
gözleri güzeldir bakışı eskidir
okumuştur
köylüdür
gösterişi sevmez gizlenir
çayını büyük bardakta içer
eski kitaplar okur raflar tozlanır
doğuya aşıktır iflah olmaz
oraya gitmiş olamaz

oraya gitmiş olamaz
altı yönden yalnızca batıyı sevmez
iyi düşünür geç uyur
uykuları kaçar tutamaz
kanaat notu kırık
kanatları yok
uyumsuzluk cabası
yine de birkaç cümlesi vardır

yine de birkaç cümlesi vardır
söylese suskunluğundan gider
anlatsa anlamsızlığından
ellerini koyacak bir yer olsun diye
çok cepli giysiler alır
nerede dursa yakışmaz çirkinlik
güzellik sektöründe dünyanın
eski bir hurdacıdır

eski bir hurdacıdır
acıları hüzünleri çığlıkları
pırlanta niyetiyle alır
cilası yoktur gözyaşından başka
allah ona şifa vermez
şifası allahtır

şifası allahtır
araftadır sanarlar araf ondadır
cennettedir sanarlar cennet ondadır
cehennem ellerini öper
ayakları altındadır

ayakları altındadır
dünya dar onulmaz
bir tek yüzünü zor taşır
ki inanır
yıldızları seyrederek tanınmaz insan
günahın dibine batmışlığı
tövbesini bozmuşluğu
acze yara bandı diye yapıştırılıp kalmışlığı
utancını nişan edip
boynunda yüzyıllık yargıları
istemsizce yüzlerine vuraraktan
insanlardan kaçmışlığı vardır

insanlardan kaçmışlığı vardır
sorsanız kimse bilmez
gün her zaman aydındır
her zaman iyidir akşam
oysa kendini kuşanmaktan yorgundur
bir giysi gibi çıkarıp asar elleriyle geceyi
muzaffer olduğu yalnızlık budur

muzaffer oldugu yalnızlık budur
onu bulursanız size şöyle diyecek
başka dünya mümkün değildi
dünyaya yetişemedim
vücut kitle endeksim dünyaya uygun düşmedi
saçlarımı taramayı beceremedim
ayakkabı numarama paralel büyümedi adımlarım
konformizmden cayamadık diye insanlar öldü
kötülük hızla yayıldı yetişemedim

kötülük hızla yayıldı yetişemedim
yavaşlayın diye seslendim
görmüyorsunuz görmeniz gerekenleri
duymuyorsunuz
korkunuzdan koştuğunuzsa muhakkak
yavaşlayın !
korkulacak bir yer haline getiriyorsunuz dünyayı
ona doğru koşarken ondan kaçarak
oysa kırık bir serçe kanadı kadar işitilmedim
yetmedi
sesimi son damlasına dek tükettim