Züleyha

V. bab

üşüyorsun

karlı bir dağdır şimdi gözlerin

Züleyha

١.

bir kuş uçar kalbimden kalbine

masumane bakışları tıpkı sen

çürüyen sularda kırılıyor silüetin

göğsünde ayazı soğuk şubatın

ki! sen

incinen yerisin kainatın

solgun caddeler tanıktır bağrımdaki yangına

la lehçesinden sesleniyor ölüm daima

terimin tuzu kuru

sağanak yağmurlu gözlerimden sensin damlayan

içimi kemiren kuşkuya mahal verme Züleyha

٢.

ardıç ağaçlarına, dere yataklarına

bozkırda açan çiçeğe kokuyu verensin

karanlık gecelerden kanayan gülden

Yusuf"un masalını dinlersin

Yusuf içimde derin kuyu

içine düşmeden bilemezsin

٣.

göğermiş gökyüzü turuncu bir ıslaklığa

yakamoz iniltileri denizin dalga dalga

bir baş dönmesidir aşk diyorlar

başımı döndüren sensin Züleyha

~. uyan sonsuzluk uykusundan ~

Barış Çiçek