Züleyha Kılıklı K'adın

---


Ey Züleyha kılıklı kadın
Akibeti bozuk mısralarımın
Sarf ettiğim nice anekdotlar göçtü zihnimden
Aynalardı aldatan Belkısı
Ki hüdhüd kuşunu soyunduran Süleyman'ın Sevda'sı

Kapılmışım hüsran bir ırmağa
Sonu belirsiz maraz bir hal bu
Kışın üşüten
Yazın terleten yanı

Ey Züleyha kibirli Kadın
Akıl tutulması say
Med söner ufkumda
Ki
Nice cezirleri
Ay hüzmesine boğan

Yürek tufanındaki sözcüklerinin boynu mısralarda kırılsın
Kim'sesizliğin orta mahalindeyim
Züleyha kılıklı kadın


Al ellerimi bilinmezliğe kes
Belki bahar kopar yüreğimden
Bir dehlizde kaybettim her sorgumu
Yedi melek Ulak oldu çığlığıma
Hasıraltı düşlerim yağmalandı
Sonrası
Çözülmez bir muamma

Şimdi
Heder ettim tüm korkularımı
Ağır aksan lisanım her şiire kısa
Ki kırılır dilim
çözümsüz
bir alfabeye
Derviş kılığında aşkvari bir düşteyken ben


Ey Züleyha yürekli kadın
Sarıldım koynuna karanlığın
Ecnebi bir yalnızlık öptü hüznümden
Ki sitem ayyuk
Ki
Efkar direnişte
Pankart pankart ironi
Ateş Ateş direniş
Kadeh kadeh ayyaşlık
Serkeşim....