Zülfünle Tutuşup da Yanarken Benim Gibi

Zülfünle tutuşup da yanarken benim gibi,
Bin aşık fedâ olsun saçının bir teline.
Bakışından süzülen nûr-u âyinen gibi,
Bir nigâh et konayım açarken son gülüne.


Son gülün vefâsına vuslâtı kurban ettim,
Kanı yerde kalmasın gel de güldür bu cân'ı.
Ömür denen bu yolu inan sensiz tükettim,
Son defâ mesrûr olup yaşayalım o ân'ı.


Unutmak kolay değil atıp giden zâlimi,
Murat kuşu denilen konmadı ki başıma.
Gözucuyla bakacak göreceksin hâlimi,
Ehli kubûr'u da an, yazacaklar taşıma.


Senelerdir pas tuttu hasretin yüreğinde,
Ne çok sevmişim seni silemedim gönlümden.
Sararıp solmuş resmin asılı direğimde,
Ayrılık denen girdap zor geliyor ölümden.


Sen de bir gün gelecek gireceksin toprağa,
Çektiğim acılarla kalacaksın başbaşa.
Sararıp solacaksın döneceksin yaprağa,
Nedâmet edeceksin sana biçilen yaşa.