Zulüm
'Biz  tozpembe görmemişiz dünyayı, 18 yaşımızda da...'
Istırabı tattırma 
Zaten yaralı kalbim.
Ne çok acılar çektim 
Kayboldu ümitlerim.
Bu hayatım senindir, 
Yaralarım derindir;
Beni artık kahretme, 
Verilen söz yemindir.
Bu acılar, azaplar 
Yetti artık gelmedin.
Senin için öldüm de, 
Yine beni sevmedin.
Şarkılarla avundum 
Unutamadım seni;
Resimlerine bakıp 
Kahrettim her gecemi.
Taptaze ümitlerim 
Senin elinde soldu.
Kurduğumuz hayaller 
Hani, nerde, ne oldu?
Yıllardır bekliyorum 
Geri dönersin diye;
Bir gün pişman olur da, 
Beni seversin diye.
29 Mart 1972


