Abanoz Renkli Ayrılık

zaman hileli zarlar atarken
abanoz renkli tenime
ayrılığı sinsice yemler gece
gün geçmez ki büyür hayvanca
kör karanlığında sayısız boğuşmalar
öldüm, öldürüldüm kaç defa
ellerimde koyu yalnızlığın hırçınlığıyla
kaç tırmık attım yüzünün meymenetsizliğine
ruhunda kaç cizik var?


bir kuğu kanadı olmak istedim sadece
ya da pamuktan bir prenses
parmak uçlarında sızlayan his
sevginin atlasında fethetmek tüm şehirleri
senin gökyüzüne tutunmak.


her teselli sana kulaç atıyor dalgalı bir okyanusta
çivit renkli yorgunluk çöküyor akşamlarıma
saçlarım terk ediyor iyotu
gözlerim alev topu bir hışımla büyüyor
sen çöle dönüyorsun
büyüdükçe büyüyor bebeklerim susuzluğa yanıyor
çekip al ya kendini ya da beni.

13 Ağustos 2010 29 şiiri var.
Beğenenler (24)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (20)
  • 13 yıl önce

    bir kuğu kanadı olmak istedim sadece ya da pamuktan bir prenses parmak uçlarında sızlayan his sevginin atlasında fethetmek tüm şehirleri senin gökyüzüne tutunmak.

    bu kısım çok güzel... kalemine sağlık banu...

  • 13 yıl önce

    her teselli sana kulaç atıyor dalgalı bir okyanusta çivit renkli yorgunluk çöküyor akşamlarıma saçlarım terk ediyor iyotu gözlerim alev topu bir hışımla büyüyor sen çöle dönüyorsun büyüdükçe büyüyor bebeklerim susuzluğa yanıyor çekip al ya kendini ya da beni.

    İzninizle benim şiirim olsun... Kutlarım.

  • 13 yıl önce

    Keskin hatlar. Kendinden emin, hedefi bulan anlatımlar. Aşkın yanlış tezahürüne tabiri caizse " nazik bir küfür", yalın isyan. Tebrikler. Işık yanınızda olsun.

  • 13 yıl önce

    ya da pamuktan bir prenses parmak uçlarında sızlayan his sevginin atlasında fethetmek tüm şehirleri senin gökyüzüne tutunmak.

    her teselli sana kulaç atıyor dalgalı bir okyanusta çivit renkli yorgunluk çöküyor akşamlarıma saçlarım terk ediyor iyotu gözlerim alev topu bir hışımla büyüyor sen çöle dönüyorsun büyüdükçe büyüyor bebeklerim susuzluğa yanıyor çekip al ya kendini ya da beni.

    evet gönül işi en zor iş

    bazen engin bir deniz gibi durgun

    bazen deli dalgalar gibi hırçın

    bazen de gönlümüz hiç bir şeyi yeterli bulmaya biliyor

    hırçın mı hırçın olabiliyoruz

    ama yaşadıkça kaderimizi kabullenmek biraz daha mı kolaylaşıyor unuda bilemiyorum

    bildiğim tek şey mutluluk için fazla çaba harcamıyoruz

    ondan sonra teslimiyetcilik başlıyor

    bir yerde umut olmalı

    ve bizde o umuda yelken açmalıyız derim

    tebrikler banu ya umuda yelken açar gibi

    olmuş bu şiir

    kutlarım

  • 13 yıl önce

    şu mısra gerçekten çok güzel ve anlamlı olmuş şiirnizi bir kuş sürüsüyse o aralarından en yükseğe uçan ve sürüden kopup kendinin farkında olan gibi: kaç tırmık attım yüzünün meymenetsizliğine ruhunda kaç cizik var? muazzam tebrikler