Abiye Karanlıklar

Kızıl akşamlar kaplayınca şehri
Sana benzetiyorum heryeri
Kırmızı elbisenle duruşun geliyor aklıma
Abiye karanlıklar peydah oluyor geceme
Dans ediyorum doyasına hayalinle..

Olmayışına hüküm giydirmedim
Çıplak bıraktım !
Donsun,titresin istedim ayazda
Yağmurlar eritsin,sellere karışsın istedim !
Ayrılığa böyle ceza verdim
Umutlarımla konuştum hergece
Onlara geleceğini söyledim..

Dişlerimi sıktım,avuçlarım gibi
Göğsüme vurdum,nefesimi kestim
Kan damladı bakışlarımdan
Arşa çıkınca hüzünlerim;
Seni kendi resmine şikayet ettim..

Dularımın köşesine seni iliştiriyorum,
Öyle yolluyorum Yaradan'a
Önce umut diyorum ama !
Umudumu almasın benden
Geleceğin günü bekleyerek tutunuyorum hayata..

Kapımda ki parmak izini yıkadı yağmurlar
Kokun yavaş yavaş gidiyor odamdan
Resmin çok eskidi,
Tek suçlu ellerimdi
Durmadan dokundum resmine
Üzerinde o abiye elbise
Yine onunla gel,
Mutluluk farz olsun bize..

Sanki yarın gelecekmişsin gibi hazırım vuslata
Sakallarım yok,saçlarım sevdiğin gibi
Güneşle birlikte nöbet tutuyorum gündüze
Gelmiyorsun !
Gece ay devralıyor nöbeti,
Bu kez onunla bekliyorum seni
Gelmiyosun!
Vazgeçmiyorum, bekliyorum
Gel,kırımızı elbisenle gel yine bana
İlk gün gibi !
Abiye vuslatlar bekliyorum,
Abiye karanlıkların ertesinde
Kaybolmak istiyorum bal damlası teninde..

Eğer gelmeyeceksen;
Vur topuklarımdan
Ya da diz kapağıma sapla gözlerini
Yığılıp kalayım olduğum yere
Ama sakın öldürme,
Acını tadayım her attığım adımda
Kalbimde adımlarıma uysun,
Her tıkladığında..