Aç Bir Martıyım Ben

Çabuk geçmiyormuş martıların açlığı
Deniz köpükleri arasında bir lokma simit ayrılık
Sonra...
Sonrası gökyüzü, elbet yaşanılacak hayat

Yaşanılacakta ...

Deniz durmayacak tabii ki
Bütün türkülerini söyleyecek bilerek
sen sevdanı anlattıkça
Saçlarından tel aldığın sevgilin
Başka kıyılarda "haberim var" diyecek
Martı gözüyle dolaşırken kıyılarında
Seni görecek
ama gelemeyecek...

Hissedeceksin içine düşürdüğün yokluğunu
Ve yokluğunda bir martının nasıl boğulduğunu

Pişman olarak anlayacaksın
Anlatacaksın pişmanlığını

Ve son sözün dudaklarındaki yakıcı sızı
"o beni uzaktan da sevebilirdi"

Dokunduğumda kaybolan silüetler
Kirlettiğim aşkın peşine düşecekler
Karabasanlar yaralarımda tuzlu ter
Dillenecekler...
Haydi ver hakkımızı, ver hakkımızı

Yeter yeter yeter

Ne verecek cevabım ne bir beden
Halsizim bitkin yorgun
Neden yoksun ha! Neden

Gurursuzca bekliyorum
Aç bir martıyım ben
Kanatlarım gülümseyen bir yüze açılacak
Uzaktan da olsa izlerken

Ve sen

Kıyılarında birkaç parça simit bulundur
Susamlarından şiirler dökülen
Sabah erkenden gelir alırım ben

Aç bir martıyım ben
Acıktım sevgilim

Birşeyler hazırla lütfen