Acı Hayat/lar/ım/ Adına

Şimdi,
Ufka yelken acıp,
Üzerini,maviye boyamak vardı
Ve hayaller yıldız gibi parlamalıydı
Gözlerden akan yaş,çileden değil !
Mutluluktan olmalıydı.

Ve şimdi,
Çekilen çileler beni hayattan soğuttu
Ben ise ölümü taşıyorum her bir zerremde
Ve üşüyorum
Donmaktan mı
Yoksa ölmekten mi korkuyorum
İkisi arasın da öylece kalıyorum
Dönüp arkama bakmak istiyorum
İşte o an kendime şaşıyorum
Ve sessizce soruyorum
Ben hayat mı yaşıyorum.

Akan göz yaşım bitmek bilmiyor
Gözlerim tebessüme hasret
Yürek ise mutluluğa vuslat
Gündüzleri unutmuş beden
Acının çukurunda kalakalmışım
Bir gece vakti geçmişe dalmışım
Ve feleğin tokatını yediğimi,
Çok geç anlamışım.

Azgın bir dalganın altında kalmış,
İstemsizce acılara savrulmuşum
İmkânsız düşncelere kapılmış,
Mutluluk için hayaller kurmuşum
En güzel duygularım mezar içine gömülmüş,
Sevgi denen illetim çoktan öldürülmüş
Şimdi bedenim çekilmez acılar çekiyor,
Yüreğim dersen sevdalara feryat ediyor
Ecel gelmiş beni dinlemiyor,
Ve azrail ruhumu katlediyor.

Yaşamak bu muydu anne !
Gülemiyorum bir gün olsun
Çektiğim her bir acıya,
Artık lanet olsun.

Artık yaşamayı göze alamaz oldum
Güneşim doğmuyor gündüzüm olmuyor
Dizlerim üzerine çöküp,
Dişlerimi sıkıp,
Tek bir kurşunla
Bu hayatı bitirmek istiyorum.

Aynaya baktığımda kendimi göremiyorum
Bedenim harabeye dönmüş,
Gözlerimdeki yaşama hevesi kanla sönmüş
Tek bir kelimem /ewet/ beni yaktı
Ömür hazinem hep çileye aktı
Şeytan kazandı,
Ben kaybettim
Beni bu hale getirenleri de,
Allah'ıma havale ettim.
-
D.O.E.K
-
Not;
Şiirin Benimle Bir İlgisi Ve Alakası Yoktur.
Kurgudan İbarettir Sadece...