Adı Yok
Sustun..
Belliydi..
Şiir topluyordu gözlerin...
Ölüme çeyrek vardı bakışında..
Sustun..
Yüz sürdün umuduma..
Ve zehr-i zemberek bir bakış dudaklarında..
Sustun...
Ölüm buymuş meğer dedim..
Gömüldüm ağrılı bir karanlığa..
Sustun..
Gözlerine indi Leyl-i efkarım..
Leyl' in anlamıydı gece..
Ve ben meylettim gecene..
sağıma yatsam solum soluma yatsam sağımı özlerim
gece beni kaldırır doğmamış güneşe gitmen değil ki kaldığımı unutman ağrılarım