Adları Biz Koyduk
her şeyi biz tanımladık
her şey adsızdı aslında
sen taş diyorsun bastığına
onlar bana aş diyorum
t/aşınmayan ne ki?
çekiliyorum taşın içindeki taştan
adını diyorum... deniz taşıyor.
sen kuşlar diyorsun
hepsinin ayrı adı var diyorum
benden öğreniyorsun... öğreniyorum senden
üveyik diyorum sen hız diyorsun
kartal diyorum sen pençe diyorsun
sen telaş diyorsun, ben serçe.
sevgili diyorsun
el pençe divan duruyorum önünde
ben "hadi" diyorum sen gidiyorum sanıyorsun
oysa ben martı gözüyüm, bakıyorum...
önümde deniz... sağım solum sobe.
benim şimdi ebe.
bağırıyorum! armut dersem saklan.
elma dersem çık !
hep elma demek istiyorum artık.
saç diyorum ben, saçlarını savuruyorsun
açılıyorum sana, eteğimdeki taş azalıyor
ben 'a' diyorum, sen aşk oluyorsun.
sen köy oluyorsun, ben köyün delisi.
teferruat gerisi.
sen deniz oluyorsun, ben güneş.
deniz mavi mi ki?
aşk içimizdeki nelerin toplamı?
var mı ki?
ben yağmur diyorum
sen nereye yağdığımı düşünüyorsun
ben toprak diyorum
sen nasıl koktuğumu merak ediyorsun
ben el diyorum
sen ver diyorsun, el olmaktan çıkıyoruz.
adsızdı her şey aslında
her şeyi biz tanımladık
Düş Çocukları kitabından
efendim bir solukta da bitti çok güzel bir şiir paylaşmınıza teşekkürler
kitapta okuyupta sevdiğim şiirlerinden biri de buydu sevgili Muzaffer..
dilerim yayınlancak ikinci kitapta da bu kadar güzel şiirler okuruz..:)