Adsız

ay sırıtır pencereme
neşe denen şeyin saati çoktan geçti
külden kül ruhum alışmışım acının partisine
vakitsiz kızgın temmuzlar geçiren
ayy benim ömrüme
ben sussam...
benden öte ne acılarla vuruşanlar varmış
sözde hörmet ediyor muşuz tüm çocuklara
lanet olsun sırıtır ay
tüh benim dünya telaşıma
tüh
öylesine döktüğüm gözyaşlarıma...


yüreğine gün değmemiş yaşam
say ki ağzı ganimet yığılı bir bulut
yıldızları sayıklar bir çocuk
güler yüzüne
p.ç şehvet dokunmuş
hayvanda diyemem
sahneden uzak
tarlabaşından geride
tecavüzde hastalıklı bir gaye
deli bozuk emeli
çocuğun nefesini çalmış
başıboş mu kalmış
olan olmuş mu?
unutulsun mu adsız?


Ey Allah'ım
maktûl'ün dudaklarından döküleni
hangi manzumeyle parklarda oyalasam
hangi rüzgârlarla sallasam
duyarlı yanlarımla
ne çeşit hüner dökülse ellerimden
mesela kek yapsam olmaz mı?
hadi gel çocuk
terlik papuç alalım
playstation oynasak
hadi hafızanı köyümün yağmurlarında yıkayım
al makası eline kes aklının kararan bölümünü
n'olur
bir demet gül...


gülemez
hisleri parmaklarından sıyrılmış
yanakları fena ısırılmış
çocuğun elleri kopmuş tutamıyorum ne yazık
kalbimi buruşturup yastığın dibine gömsem
gözlerimin ağı yaşıyor
el insaf
gözlerime mavi sürme çekseniz
üzerine bir yetmişlik rakı döksem
aklı başında hiç bir doktor ruhumu taşıyamaz bu gece
mümkünse adalet saçmalığı sunmasın hiç kimse
ben olmayan soluk benizin alaca mimiklerindeyim
kaburgalarımda aklı durmuş beddua
çatır
çatır
ve mümkünse rahatı kaçan ateist yanlarını okşasın
yüreğim rezil
yüreğim dar
çocuğun elleri kopmuş tutamıyorum yazık
bu kepaze hayata transa geçemeyecek kadar gerçeğim bu gece...


acılara resitâl
bütün çocukların dertlerini dinlesem
bana masal anlatın çocuklar lütfen
sizi dinliyorum gözlerim kapalı
size ellerim ceplerimde
şiir yazsam olmaz mı?


bir ergenin bozguna uğrarken adamlığı
zıvanadan çıkmış geni
babası ölmüş
öksüz diye
böylede hüzünlere boğulmaz ki
maktûle şiir mi yazsam
ne?
çayıra salınmışı sahile mi toplasam
martıları hiçe sayıp okyanusu mu taşısam
taşısamda
sigarasız
şarapsız
çıkmaz sabahlara çıksam
katmerli acılara bir neşter vursamda
yaşarken dokunmasa ecel
amansız cıvıldasa çocuklar
böyle acımasız sırıtmasa ay...