Adüv

----



Adüv

An meselesidir

Ufacık adımlarımda büyük yeminleri ezebilmektir düsturum
Ek yerimden kırılacak, yüreğime yalan sevdaları yapıştırdığım yerden
Söylemlerimi asıverip dudak kenarıma
Dilime darağacı süreceğim


Eski mektupların sararmış köşelerinde anıların gaybı
Sevi ihtimali hep düşük
Aklımın firarında türlü türlü düş
Kaçını yakalar usumun en köşesi


Endişenin lodosu sürükler beni
Hangi yöne dönsem kibirden bir suret
Çıplak bir geceye emanettim giyinik kalırken ruhum
Seviye kir bulaşmazdı
Dilinde engerek ağısı boşaltırken karanlık
Peştamalın ardına saklanır destursuz söz
Nefesimde d/üşüyor korku üflemelerim
Ağarıyor gece sultası sabahın tan vaktine
İliklerime kadar ayaz ve dost sandığım siluetler
Haklı bir dava güderken haksız olunmuşluğumdan
Saf seviyi d/okuyorum
Yüreğimin en mukaddes yerine


-yalnızlığa muteber her direniş
işler iç girdaplarımıza derin izi
yiter kan pıhtılarımızda vurulduğumuz bıçak sırtı
ruh uçar
beden naçar...-


Adüv.!!!

Çıkar maskeni artık görüyor yürek gözüm seni
Yarasanın kanadına as tılsımını
Vakur aynalara sür yüzünü.
Çıkar insafı zeytin çekirdeğinden.