Affet Anne

Hani vardır ya bir hikâye.
Sevgilisi demiş ona,
Annenin kalbini al getir bana,
O zaman eş olurum sana.

Koşmuş annesinin kalbine,
Bir darbede çıkartmış yerinden,
Almış avucuna, sevinçle koşmuş,
Yolda tökezleyip düşünce,
Çok uzaklara fırlayan kalp çırpınmış,
Ve sormuş o çok sevdiği oğluna.
?Yavrum canın acıdı mı? diye.

Affet anne affet, ne olur,
Süt içerken göğsünü acıttığım için,
Geceleri uyuttuğunda beni,
Uyanacağımı sanıp uykusuz kaldığın için.
Helal et hakkını anne diyemiyorum,
Çünkü senin duaların hep banadır,
Çok iyi biliyorum.

06.02.2007..İst.