Affet Bu Aciz Kulunu Da Yarab.!

Hüzünlendim yine ben dostlar,
gamlıyım, kederliyim,isyanlardayım bugün,
Ey gurban olduğum Allah,
duy sesimi yarab...
Sev dedin, sevdim...
Hemde..
Adam gibi sevdim...
Aşk üzerine,
yalanım, dolanım olmadı,,
nedendir onun bana ettiği,
bunca eza,bunca cefa...
isyanlarım yalnız ona değil ki yarab,
görmezmisin bunca çektiğim zulümü,
Bana yapılanlar katında revamıdır..
Belki namazını kılamadım,
belki orucunu yeteri kadar tutamadım..
Suçluyum...Acizaneyim...
Affet bu aciz kulunu da yarab,
Boynum kıldan ince..
yanına varınca yarın mahşer günü,
dilim zal olursa,
boynumu büküp suçluyum yarab,
sevdim dersem...
halım nice olur yarab...
evet söyledim,
ona ;
Allahsız,
kitapsız!!!
Senin Allahın yok mu?
hani ben senin Allahına gurban dım, dedim...
kurbanlık koyun ben oldum şimdi huzurunda yarab..
Ey gurban olduğum Allahım,
gördün işte sahillerde yanmadım,
kulunun,
sevda ateşi ile yandım..
Ah.. bu kafam,
sana değil de ona... ona.. kandım..
Şeytan dürt dedi, dürttüm,
Bilmiyorum bunca yıllardır bu ezaya, cefaya nasıl da dayandım..
Hicret'im sana değil ona oldu,
taptım Allahım, taptuk'a döndüm.
Gördün işte;
onun sayesinde olur olmaz yerlerde sürttüm
Atacaksan at artık beni de ateşine...
Alıştı bedenim nasıl olsa,
senin Dünyan'da sevda yanıklarırına.
ey gurban olduğum Allah...
suçluyum....! Biliyorum,
sen rabbimsin, Bir şansım daha olursa eğer,
affedersen bu zavallı aciz, kulunu,
belki bende bulurum senin yolunu...