Ağaç Dalında İntihar
Bir avuç gölge istedim,
Küçücük fidandan.
Ufacık yaşım ve aklımla.
-Dal budak salayım öyle gel dedi.
Yıllar geçti.
Fidan büyüdü,
Ben büyüdüm.
Ve bir gün,
Yaklaştım elimde bastonum.
Büküp boynumu, belimi,
Ondan gölge istiyordum.
'Hayır' dedi hışımla.
Dallar, yapraklar gürledi.
- Veremem gölgemi sana,
- Veremem be adam.
-Hem o bastonu yapmak için,
-Ne çok, ne çok kesmiştin dalımdan.
Bir bastona baktı yaşlı adam,
Birde ağacına.
Benzetti ağacın bir dalını,
İlmikli darağacına.
Ve çıkmak için yukarı,
Bastı ağacın çatalına.
kurgusuyla beraber, tokat gibiydi dizeler..... sevgimle👍👍
şiirin ismi şiirin içeriğiyle o kadar güzel bir bağ kurmuş ki..
ilk dizelerden sonuna kadar tek nefeste okudum,duramazdım çünkü özenle yerleştirilmişti yerine..
kaleminize ve yüreğinize saygılarımla..
Hoş bir şiir olmuş yoksa manzum hikayemi demeli tebrikler çok güzeldi...
mahmut halıcı canalıcı konulara candan akışmalar emeğine sağlık
Hem o bastonu yapmak için, -Ne çok, ne çok kesmiştin dalımdan.
Bir bastona baktı yaşlı adam, Birde ağacına.
kısacık dizelere bir roman sıgdırmış sanki şair,
kutladım sevgimle şair dost 👍