Ağaç Kovuğunda Ruhtan Ayrılmış Bedenler

Yılan kabuğunu soydu
Tüm çıplaklığı ile duruyor işte...

Tüm mahrem düşlerini
Bilinçaltına yıllanmaya bırakılmış duygularını
Çıkartma zamanı geldi...
Yıllandıkça acıya çalar...

Günahlarını ekmek arası saklamaktan...
Emek direnişlerini postallarla bastırırken
Şarap fıçılarını boşaltmadan zafer sarhoşluğu ile nara atmaktan...
Siyasi arenada soytarı ağzınla işkembeden atmaktan...
Vazgeç...
Düşür artık maskeni...
Yılan kabuğunu soydu
Tüm çıplaklığı ile duruyor işte...


Zifaf gecesi yaşamamış bir ananın
Oğluna ve on iki havarisine haç çıkarmaktan...
Nil nehrinde putlaşmış beyinlerin günahlarını yıkamaktan...
Çıplak bedeninle ebediyete hazırlık mahiyetinde
Kâbe de dönerek günah çıkarmaktan...
Veyahut günahlarınla yüklediğin gemiyi
Göz pınarlarında yüzdürürken ağlama duvarlarına düşürmekten...
Mevlevi semahlarında huzura varmaktan...
Vazgeç...
Yılan kabuğunu soydu
Tüm çıplaklığı ile duruyor işte...



Ebedi huzura varırken,
Yılan kabuğunu soydu
Tüm benliğini, acılar içinde kıvranarak
Bir ağaç kovuğuna bıraktı
Bir daha görmemek üzere...
Bir daha görmemek üzere...


Not: Uzun bir süreden sonra şiirkolik te tekrar buluşmanın ayrı bir sevincini yaşıyorum.Tüm dostlara selam olsun...