Ağır Yük

Hicrandayım yine ben bu aralar
Kurudu göz yaşım akmıyor artık
Dost olmuş gönlüme bin bir acılar
Fazlaca canımı yakmıyor artık

Bazen bir yorgunluk düşer serime
Kağıt kalem ağır gelir elime
Hayıflanıp boşa yanmak neyime
Gönlüm ayrılığı takmıyor artık

Dudakta kaybolmuş sevda busesi
Lugatımdan çıkmış sevgi cümlesi
Harabeye dönmüş gönül bahçesi
Bülbül susmuş güller kokmuyor artık

Yaşadığım yıllar davacı benden
Ne yaralar aldım bilsen gönülden
Bundan sonra kim korkarki ölümden
Azrail dönüpte bakmıyor artık

Yaşantım ölümden beter biliyor
Böyle acılarla yaşa sen diyor
Bu can bedenime ağır geliyor
İnat etti serden çıkmıyor artık