Ağla

eller ayırdı bizi karaydı
döşümüzde kalırken sevda ateşi
ağlamak daha da yakar
ki su ateşi söndürmez
akan gözde yalaz gezinir

düş birleşir gerçekle aralıklı arası
ve bir zemin bulamazsın
geçmişi besler her daim zihnin

dalgalar vurdukça martısı beyazlar
karga ile kavganın karartısı tüylerini okşar

bir karasın bir deniz çalkantıların var
sahilden mi geçtin neden berrak gözlerin?